دولت آمریکا اخیراً اعلام کرده است که قصد دارد تا 11 سپتامبر 2021 نیروهای خود را از افغانستان خارج کند. در ظاهر، این یک پیروزی آشکار برای طالبان به نظر می رسد و به زودی طالبان به حاکمان بعدی افغانستان تبدیل خواهند شد. با این حال، در مورد زمان این خروج از افغانستان توسط نیروهای اشغالگر آمریکایی سؤالاتی وجود دارد. یعنی الان چرا؟ و آیا این واقعاً یک شکست برای به اصطلاح ابرقدرت به معنای سنتی آن است، یا این یک صف آرایی مجدد از طریق مخفی کاری برای یک بازی بزرگتر است؟
من گمان می کنم که آمریکایی ها می توانند انگیزه پنهانی برای خروج از افغانستان داشته باشند که رسانه های جریان اصلی یا نادیده گرفته می شوند یا از بحث در مورد آن اجتناب می کنند. سوال مهم این است که چه کسی در منطقه بزرگترین تهدید برای منافع آمریکاست؟ بدیهی است که پاسخ چین است.
سپس این سوال مطرح می شود که چرا آمریکایی ها از افغانستان خارج می شوند در حالی که تهدید چین ادامه دارد؟ پاسخ ساده و سرراست این است که جنگجویان مسلمان در افغانستان را بیکار کنیم. اکنون اجازه دهید استدلال پشت این استراتژی بزرگ را با جزئیات بیشتری در اینجا توضیح دهم.
آمریکایی ها ده ها سال است که با مبارزان مسلمان به عنوان متحد در جنگ های مختلف در جهان همکاری می کنند. به عنوان مثال، در برابر شوروی در افغانستان در دهه 1980، در چچن در دهه 1990، در سوریه 2011 به بعد، و فقط برای نام بردن از آفریقا. اکنون مشکل این است که این جنگجویان تا زمانی که در آنجا مشغول نبرد با نیروهای اشغالگر آمریکایی هستند، به جای دیگری از افغانستان نمی روند. بنابراین چگونه می توان از این جنگنده ها علیه چین استفاده کرد؟ پاسخ این است که اولاً آنها را در افغانستان از کار بیاندازید.
همانطور که می دانید سال هاست که یک کمپین تبلیغاتی علیه ظلم چین به مسلمانان اویغور انجام شده است. من در اینجا از چین دفاع نمی کنم و ظلم و ستم مسلمانان اویغور را انکار نمی کنم. کمونیست های چینی مسئول کشتن بیش از شصت میلیون نفر از جمعیت خود در دوره رئیس مائو هستند. از 11 سپتامبر بیش از 10 میلیون مسلمان در جنگ های مختلف که توسط امپراتوری آمریکا راه اندازی شده کشته شده اند. بنابراین، من فقط انگیزه های مبلغان و تصمیم گیرندگان غربی را در رابطه با خروج از افغانستان زیر سوال می برم.
در عین حال، من یک لحظه باور نمی کنم که این دونالد ترامپ بود که تصمیم گرفت (خود) نیروهای اشغالگر را از افغانستان خارج کند. احتمالا سال ها پیش برنامه ریزی شده بود. به علاوه، آمریکایی ها بیش از یک دهه را صرف محاصره چین از همه طرف کرده اند.
بنابراین، هنگامی که نیروهای اشغالگر افغانستان را ترک کنند، جنگجویان در آنجا باید میدان های جنگ جدیدی را بیابند. تز من این است که آمریکایی ها می توانند با موفقیت مبارزان مسلمان را از طریق واسطه هایی مانند سعودی ها متقاعد کنند که به منطقه سین کیانگ چین بروند. این به بیثباتی مرزهای شرقی چین کمک میکند در حالی که آمریکاییها و متحدانشان در دریای چین جنوبی فشار میآورند. بسیاری از کشورهای غربی ناوهای جنگی خود را به دریای چین جنوبی می فرستند.
به نظر من، به همین دلیل است که آمریکایی ها این بار مجبور شدند افغانستان را ترک کنند. طبل جنگ هم اکنون در دریای چین جنوبی می زند.
الله اعلم.
