یک موجود حیاتی وجود دارد که به طور مداوم بر تمام حوزه های زندگی تسلط دارد. آن موجود انرژی است. آنقدر برای زندگی حیاتی است، آنقدر برای پویایی زندگی حیاتی است که می توانیم با قاطعیت بگوییم که بدون انرژی زندگی وجود نخواهد داشت. برای اینکه زندگی در دنیای رقابتی به طور مداوم وجود داشته باشد، به تحرک نیاز دارد. زندگی نیرویی است که تحرک و حرکت را وادار می کند، که نیازمند نیرویی است که از انرژی ناشی می شود. این انرژی است که اساساً حرکت را تولید می کند.
گروه ها و سازمان ها هیچ تفاوتی با موجودات زنده ندارند و آنها نیز برای زنده ماندن و حرکت رو به جلو نیاز به تغذیه یک جریان ثابت انرژی دارند. سازمان ها و گروه ها برای ایجاد و تامین انرژی مورد نیاز خود به وفور به رهبری وابسته هستند. کمبود این “انرژی” منجر به رکود می شود و فقدان این انرژی می تواند کشنده باشد. برای اجتناب از این مخمصه، سازمانها زمان و منابع زیادی را صرف تلاش برای استخدام رهبری مناسب میکنند. اما به نحوی، رهبری جدید اغلب در دستیابی به نتایج مطلوب شکست می خورد. آنها قادر به ایجاد و مهار انرژی نیستند.
ویژگیهای واقعی رهبری موفق در توانایی آنها در شناسایی منابع انرژی بالقوه در اختیارشان و توانایی استفاده از آن انرژی به طرز ماهرانهای نهفته است. این انرژی را می توان به عنوان یک ایده جدید یا یک محصول جدید توصیف کرد. انرژی هر چیزی است که برای هر سازمان خاصی حیاتی است و به عنوان یک کاتالیزور برای رشد مداوم سازمان عمل می کند. همانطور که خون برای بدن حیاتی است و یک رژیم غذایی سالم منظم برای رشد سلول های خونی جدید ضروری است. ایده های جدید یا محصولات جدید برای یک سازمان یا یک شرکت حیاتی هستند تا اطمینان حاصل شود که سازمان با پتانسیل کامل خود کار می کند. با این حال، نکته مهم این است که بدانید کدام ایده و کدام محصول را انتخاب کنید. نوآوری و ایده های نوآورانه تنها زمانی عملکرد سازمان را بهبود می بخشد که رهبری آنقدر مهارت داشته باشد که اجازه هدر رفتن انرژی را ندهد و اطمینان حاصل کند که ایده های درست در زمان مناسب اجرا می شوند.
رهبری نمی تواند راضی باشد. آنها باید دائماً انرژی جدید ایجاد کرده و به سازمان تغذیه کنند. از این رو، نمی توان انتظار داشت که آنها در حال زندگی کنند، بلکه در آینده، جلوتر از گروه باقی مانده، زندگی می کنند. وظیفه رهبری هدایت و آماده سازی راهبردی گروه یا سازمان برای آینده با استفاده از مهارت های تحول آفرین است. رهبری حرکت ایجاد می کند و منجر به یک مسیر منطقی عمل می شود. بنابراین رهبری باید چند استعدادی باشد و به دلیل ویژگیهای استثنایی خود مانند صداقت، شایستگی، مهارتهای ارتباطی، شجاعت، توانایی ایجاد انگیزه در افراد و شیوههای اخلاقی و غیره انتخاب شود.
رهبری یک وظیفه خطرناک است. این توانایی متمرکز کردن افراد و منابع به گونه ای است که هر دو از حداکثر پتانسیل خود در قدرتمندترین و مقرون به صرفه ترین روش استفاده شوند. رهبری ضعیف منجر به ناکارآمدی و روحیه پایین می شود و پیشرفت راکد می شود. به عبارت دیگر، رهبری ضعیف در ایجاد، مهار و استفاده از انرژی شکست می خورد. وجود سازمان به رهبری بستگی دارد. از این رو، ضروری است که رهبری همواره برای تامین انرژی بیشتر و بیشتر و مهار این انرژی تلاش کند.
